Wanneer:
21 mei 2024 @ 10:00 – 12:00
2024-05-21T10:00:00+02:00
2024-05-21T12:00:00+02:00
Waar:
Amersfoort
Kosten:
Gratis
Contact:
Stichting PubliekPrivaat
033-4546669

Overweegt u mee te doen aan het overleg en wilt u ter informatie de volledige stukken voor het overleg ontvangen, stuur dan een mail aan secretariaat@stichtingpubliekprivaat.nl onder vermelding van het onderwerp van het overleg

 

nokidding banner small

Op initiatief van No Kidding Stop kindermishandeling!

Voor gemeentelijke functionarissen
Met medewerking van ervaringsdeskundigen van No Kidding

Programma

  1. Ontvangst met koffie / thee
  1. Opening door de dagvoorzitter
    Het Branchecentrum organiseert en sponsort de bijeenkomst in opdracht van stichting No Kidding, een maatschappelijke beweging, die het voorkomen van kindermishandeling / huiselijk geweld zoekt in een andere manier van denken en doen.

No Kidding doet echt aan preventie, heeft er succes mee en wil het succes delen met anderen.
De bijeenkomst is bedoeld voor gemeentelijke functionarissen die direct of indirect te maken hebben met jeugdzaken / jeugdbeleid / wijkteams / wmo / aanverwant.
De bijeenkomst gaat onder meer (maar bepaald niet uitsluitend) over:

  • De nieuwe Jeugdwet 2015
  • Samenwerking in wijkteams
  • Verbeteren infrastructuur in wijken / Buurtprojecten

Aanwezige ervaringsdeskundigen van No Kidding zullen tijdens de bijeenkomst confronterende jeugdervaringen delen. Zie een filmpje op Youtube – https://www.youtube.com/watch?v=V0yZyijJ3DQ
De bijeenkomst is uitsluitend gebaseerd op specifieke aansprekende praktijkvoorbeelden van de initiatiefnemers en deelnemers. De deelnemers kunnen bij opening van de bijeenkomst melden welke vraag- en probleempunten zij zelf aan de orde willen stellen. Tijdens de bijeenkomst zullen deze problemen grondig worden behandeld, samen met een aantal van de al genoemde onderwerpen onder agendapunt 3, middels praktische intervisie met elkaar. Doelstelling: verkrijging van handvatten voor het maken van keuzes. Men geeft elkaar tips voor kwaliteitsverbetering en risicoreductie. Gebleken is dat gemeenten en partijen in het veld daar erg veel baat bij kunnen hebben.

  1. Bespreking van een aantal van de onderstaande vragen, opmerkingen en aandachtspunten die door gemeenten en andere partijen de afgelopen tijd zijn ingediend:
  • Veel signalen worden niet herkend / bij elkaar gebracht. We willen de signalering verbeteren. Bijvoorbeeld van psychische klachten / ziekten. Ook bij ouders. Er is handelingsverlegenheid bij zowel professionals en omgeving.
  • We gaan meer doen aan voorkoming van kindermishandeling. Doen we ’t juiste en wat mag er anders?
  • Het vrijwillig veld cq. scholen maken signalen niet of te laat bespreekbaar. Bijvoorbeeld opmerkingen dat ze het wel zelf oplossen e.d. Leerkrachten en scholen ervaren voornamelijk werkdruk. En hebben angst voor wat er na een melding kan gebeuren.
  • Er is veel handelingsverlegenheid. Wanneer ingrijpen? Afstemming lokaal en regionaal is slecht. We krijgen te maken met ontspoorde mantelzorg.
  • We implementeren een meldcode huiselijk geweld en kindermishandeling. De code moet gehanteerd worden door deelnemers uit ons sociaal team. Deze deelnemers zijn echter geen ambtenaren maar in dienst van hun moederorganisatie. Daarom hebben we extra moeite met de implementatie.
  • We maken in het team werkafspraken mbt. veiligheid van kinderen. Doordat we generalistisch moeten werken, hanteert niet iedereen dezelfde methode / normen. Wat is casusregie/procesregie? Welke rol houdt het gebiedsteam als er opgeschaald wordt?
  • De regels zijn duidelijk als het gaat om de meldcode. Daarbij is echter houding en bewustwording nog veel belangrijker. Van iedereen. Niet alleen professionals en gebiedsteams. Ook schuldhulpverleners, medewerkers van de afdeling Werk & Inkomen en burgers.
  • We willen dat de bureaucratie van efficiënt procesdenken de inhoud niet gaat bepalen of te veel belemmeren (grote stad, veel wijkteams, veel bureaucratie).
  • We willen nieuwe structuren zoals wijkteams beter laten aansluiten bij bijvoorbeeld meldpunt HG/KM (heet in Rotterdam “Veilig thuis”). We denken dat de invoering van de Jeugdwet invloed zal hebben op onze rollen en taken. Er zijn onzes inziens grenzen aan onze rollen en taken (“waar ben je van”)
  • Ik wil preventie centraal stellen in mijn werk (ook vanuit verantwoordelijkheid & signalering) terwijl het geen hulpvraag is vanuit de inwoner. Ik wil dit naar een breder plan gaan trekken.
  • Medewerkers van scholen vinden het moeilijk om zorgelijke signalen concreet en transparant te bespreken. Ik wil scholen beter gaan benaderen en sturen.
  • Burgers en professionals weten van het bestaan van huiselijk geweld en kindermishandeling en het belang van bestrijding ervan, maar zetten dit onvoldoende om tot handelen.
  • Het voorveld (scholen en burgers) durft niet te signaleren en te melden bij de juiste organisatie
  • De samenwerking Veilig thuis en Sociaal team loopt nog niet optimaal. Wie doet wat en wanneer en wie neemt de verantwoordelijkheid.
  • Meisje 8 jaar. Ouders gescheiden. Beiden verslaafd aan drugs. Veel schoolverzuim. Meisje woont bij moeder. Moeder is erg zorgzaam. Geen drugsgebruik in bijzijn kind. Twee maal per wek opvoedhulp in huis. Ons dilemma is: deze hulp volhouden tot meerderjarigheid of uithuisplaatsing in belang van kind en maatschappelijke kosten.
  • Het is erg moeilijk om een Verzoek tot onderzoek (VTO) adequaat en afdoende te onderbouwen. Het is op voorhand vaak niet duidelijk aan hoeveel criteria het verzoek moet voldoen om te worden gehonoreerd.
  • Collega’s die niet uit de kinder/jeugd-sectie komen, weten soms niet goed wat er onder kinderbescherming valt.
  • Veiligheid is nog niet ingebed in ons team. Teamleden weten de signalen niet te interpreteren en raken van slag als zij het woord “veiligheid” horen
  • Men is snel geneigd de oude aanpak te hanteren. Dus niet bespreken met ouders en over gezinnen praten met anderen.
  • We willen de sociale omgeving en professionals “ont-stressen” in gevallen van seksueel misbruik. Eerst melding. Fase geel volgens de methodiek van veilig thuis. Er is een breed palet aan betrokkenen (school, ouders, politie, veilig thuis, gemeente / jeugdzorg) waardoor de stress en maatschappelijke onrust alleen maar toeneemt.
  • Ook als gezinscoach /organisatie / gemeente willen we meer gaan doen aan preventie van kindermishandeling.
  • We maken een systematische inschatting van veiligheidsrisico’s in een gezin. We twijfelen of we dat in alle gevallen goed doen.
  • Er is handelingsverlegenheid bij SWT’s. Heeft te maken met deskundigheid, attitude, weerstand
  • Discussie: zijn SWT’s in de basis wel bedoeld om iets in de aanpak HG & KM te doen? Laagdrempelige en vrijwillige hulp is gewenst.
  • Er is behoefte aan kennis en werken op gevoelsniveau binnen de hulpverlening en jeugdzorg
  • Kunnen / durven medewerkers zich los te maken in eerste instantie van hun regels / beleid? Omdat dit een puur menselijk gegeven is …..
  • Durven de mensen in het werkveld te vragen ? Durven ze hun gevoel ( niet: emotie) in te zetten of wordt dat afgeraden? Wordt er krampachtig vastgehouden aan regels / protocollen of durft men verschillende perspectieven te onderzoeken voor er wordt gehandeld? Of is daar geen tijd of geld voor?
  • De nieuwe Jeugdwet is in 2015 in werking getreden en heeft als kernbegrippen: financiële efficiency, de burger moet meer meedoen, verbetering van de regiefunctie zoals bijvoorbeeld in goed functionerende wijkteams
  • Als gevolg van de nieuwe Jeugdwet en de Wmo moeten gemeenten een (bovenlokaal) advies- en Meldpunt Huiselijk geweld en Kindermishandeling (AMHK) hebben georganiseerd.
  • Huiselijk geweld is een diepgeworteld taboe. Het gaat jaarlijks om 350.000 gevallen, waarvan bij het huidige beleid 300.000 gevallen door niemand gezien worden.
  • Van het innovatieve studentenbuurtproject “Vooruit” te Amsterdam dient goede nota te worden genomen. Andere gemeenten kunnen er veel aan hebben. Referenties te verkrijgen bij Friso van der Wal van No Kidding op mailadres friso@nokidding.nl
  • We moeten werken aan bewustwording over kindermishandeling / huiselijk geweld als voorwaarde van handelen / inzetten instrumenten. We hopen dat mensen in de omgeving van het mishandelde kind zelf aan de gang gaan zonder meteen naar de overheid te wijzen.
  • Het Verdrag voor de rechten van het kind en het bestaande beleid werken vooral curatief. Het gaat echter veel meer om preventie. Een en ander sluit goed aan op de huidige transitie in de jeugdzorg.
  • Hoe kan de NO KIDDING maatschappelijke beweging ‘van onderop’ goed aansluiten bij Centra voor Jeugd en Gezin en sociale wijkteams, die ‘van bovenaf ‘worden aangestuurd?
  • De Kinderombudsman (dekinderombudsman.nl) meldt dat de VN-commissie voor de rechten van het kind het Nederlandse jeugdbeleid bekritiseert.
  • Van regels naar attitude en bewustwording (in Scandinavië zijn vrijwillige opvoedcursussen voor toekomstige ouders)
  • Preventie heeft alleen kans als het dieper de maatschappij in komt.
  • Beleidsambtenaren en wijkteams moeten meer oor te luisteren leggen bij ervaringsdeskundigen
  • De burger blijkt in staat te zijn zelf iets te doen, mits we dat geloven en faciliteren.
  • Van aanbodgestuurd werken naar vraaggeoriënteerd handelen
  • De coördinator van wijkteams heeft een belangrijke rol als draaideur. Hij/zij kan verandering van attitude van wijkteams stimuleren.
  • Veel wijkteams maken nog geen systematische inschatting van veiligheidsrisico’s in een gezin. Dat stellen de samenwerkende jeugdinspecties op basis van een verkennend onderzoek. Kijk op: http://www.nji.nl/nl/Actueel/Nieuws-over-de-jeugdsector/2015/STJ-Nog-weinig-zicht-op-veiligheid-in-wijkteams
  1. Slotronde en afsluiting

Iedereen krijgt de kans tot een laatste woord, een slotconclusie en het doen van een persoonlijke aanbeveling. Ook hiervan wordt verslag opgemaakt.

 Binnen 2 weken wordt een compleet verslag met geformuleerde aanbevelingen aan alle gemeenten toegezonden, vergezeld van een deelnemerslijst.